آیا قصد خرید یک صفحه نمایش LED را دارید و نمی دانید اصطلاح HDR (محدوده دینامیکی بالا، برای سرنام آن در انگلیسی) چقدر مهم است؟
نگران نباشید، در اینجا قصد داریم آن را برای شما توضیح دهیم. HDR، به طور خلاصه، بخشی از صفحه نمایش LED شما است که مسئول ارائه صحنه هایی با رنگ های واقعی تر و کنتراست بالاتر است.
کنتراست با تفاوت بین روشن ترین سفیدها و تیره ترین سیاه هایی که یک صفحه نمایش LED می تواند نمایش دهد، اندازه گیری می شود، که بر حسب کاندلا بر متر مربع (cd / m2) اندازه گیری می شود: به اصطلاح NITS.
فرمت های متعددی در HDR وجود دارد، اما در حال حاضر دو بازیگر اصلی وجود دارد: فرمت اختصاصی Dolby Vision و استاندارد باز HDR10. Dolby اولین شرکتی بود که با یک تلویزیون نمونه اولیه قادر به نمایش تا 4000 نیت روشنایی به این جمع پیوست. برای مدت کوتاهی، Dolby Vision اساساً مترادف با HDR بود، اما همه تولیدکنندگان نمی خواستند از قوانین Dolby پیروی کنند (یا هزینه های آن را بپردازند) و بسیاری شروع به کار بر روی جایگزین های خود کردند.
دو فرمت اصلی HDR از ابرداده ای استفاده می کنند که همراه با سیگنال ویدئویی از طریق کابل HDMI اجرا می شود، ابرداده ای که به منبع ویدئو اجازه می دهد به صفحه نمایش LED “بگوید” چگونه رنگ ها را نمایش دهد. HDR10 از یک رویکرد نسبتاً ساده استفاده می کند: ابرداده را یکباره و در ابتدای یک ویدئو ارسال می کند و چیزی شبیه به این می گوید: "این ویدئو با استفاده از HDR رمزگذاری شده است و شما باید با آن اینگونه رفتار کنید."
HDR10 به محبوب ترین فرمت از این دو تبدیل شده است. بالاتر از همه، یک استاندارد باز است: تولیدکنندگان صفحه نمایش LED می توانند آن را به صورت رایگان پیاده سازی کنند. همچنین توسط UHD Alliance توصیه می شود، که عموماً استانداردهای باز را به فرمت های اختصاصی مانند Dolby Vision ترجیح می دهد.